ADD en studeren

​Een concentratieprobleem, autisme én studeren, dit lijkt een onmogelijke combinatie én toch zijn er middeltjes om het zo goed mogelijk te laten verlopen... Als mama van 2 kinderen met ADD en ASS is het mijn taak hen op het gemak te stellen. Panikeren is geen optie, proberen wel.

​Beide kinderen zitten nog in de lagere school en in het bijzonder onderwijs maar daarom is studeren niet minder belangrijk, eindtermen moeten toch gehaald worden. Plannen voor de toekomst, die moeten ook al wat gemaakt worden. Deze toekomst begint nog altijd van jongs af aan. Discipline, kennis opdoen, interesse opwekken. Het hoort erbij.  Wat opvalt bij kinderen met ADD is dat grote hoeveelheden, "not done" zijn. Het overzicht is weg en de goesting om te leren al helemaal. Daarom is het belangrijk de kern uit een tekst te halen, niet uren naar een blad zitten staren om het toch maar in je hoofd te kunnen prenten. 
De jongste van 7
De jongste leerde dit jaar lezen en dit ging ontzettend vlot. Er zijn momenten waarop hij alle woorden achterstevoren leest als spelletje maar ondertussen moet zijn leesniveau toch al behoorlijk zijn om dit vol te houden. In het begin dacht ik dat hij alle woorden van buiten leerde. Een hoofd vol maar bij nieuwe lange woorden is er nog wat gestotter dus hij probeert het echt wel. Als het erop aankomt om seizoenen, dagen, maanden en dergelijke te kennen, zie je dat hij het van buiten kent en niet denkt over wat nou het meest logische zou kunnen zijn. In de toekomst verwacht ik dat de tafels een pure race zullen worden. Klakkeloos van buiten kennend en hopelijk ook toe te passen.

De oudste van 10
Bij de oudste merk je dat Wereld Oriëntatie een vak is waar hij doorloopt. De teksten in zich opneemt en alles zou aframmelen maar dat is geen goed plan. Daarom help ik hem met de kern eruit te halen. Wat is nou het allerbelangrijkste in de stukken tekst? Als je 3 woorden zou moeten kiezen, welke dan? Deze opdracht is veel moeilijker dan gedacht, want wat is nu belangrijk? Alles toch, mama? ​

Frans
Een taal leren is heel wat moeilijker, zeker als een kind voelt dat hij het eigenlijk niet kan vertalen. Het struikelblok lag hem bij bv: "Une Poire Verte". In het Nederlands zeggen we "een groene peer." Voor kinderen met ASS is dit een zeer moeilijk gegeven want het klinkt niet logisch en logica is nu net iets waar ze van houden.  Frans leren was dus eigenlijk een beetje de combinatie van: wetende dat Fransen niet alles letterlijk te vertalen valt en puur van buiten kennen. Frans heeft de oudste geleerd door eerst alles hardop te lezen en daarna alles over te laten aan mij.  We zaten we aan tafel, dan vroeg ik wat "Welke kleur heeft je bord? Wat heb je aan vandaag? Onder het principe: "Al doende leert men". De lidwoorden zijn vaak een hel maar als je er een grapje over maakt: "Oh, is mama mannelijk?" dan valt de euro wel.

Nutteloze dingen:
je kan met iemand die ASS heeft geen echte discussie aangaan over iets. Gelijk hebben ze eigenlijk wel.
Zo zei de oudste: Mama, we moeten in een dialoog van Frans ons voorstellen: "Je suis N." Je suis un garçon..." Maar mama iedereen ziet toch dat ik een jongen ben? waarom moet je dit dan zeggen? Zalig hé en eerlijk gezegd hij heeft gelijk! Toch?

Herhalen, herhalen:
De conclusie is dat het herhalen van de leerstof meerdere keren per dag in korte momenten van Max. 10 minuten mijn kinderen meer zal opbrengen dan over hun boeken te gaan hangen. Op den duur zien ze dubbel van het vele staren naar één blad. In het bijzonder onderwijs is net dat de kracht. Ook het praktisch omgaan met de dingen, brengt op. Je hoort zo veel dat het in de praktijk toch heel anders is dan in theorie. Uiteraard en dat is bewezen ook. De combinatie van beiden hebben is niet iedereen gegeven maar het is mogelijk. Dus geen paniek bij het studeren. Je komt er wel, als je voldoende afstand neemt en voldoende herhaalt.